«اعتیاد به سبک مدرنیته!»

حدودا یک سال پیش که برای اولین بار cash of clans(به اختصارcoc)که البته هنوز آن چنان معروف ومقبول نبود نصب کردم؛هیچ گاه تصور چنین بازتاب ها و درگیرشدن های اقشار مختلف جامعه،حتی آن هایی که  دنبال چیزی به نام گیم نبودند و یا اساسا با گوشی های هوشمند میانه‌ی خوبی نداشتند و از قضای روزگار درگیر هم شدند‌ نداشتم.صادقانه بگویم همان موقع ازcocخوشم نیامد!بنابراین بعد از تنها چند روز تجربه‌ی نصفه و نیمه این بازی هم خود را خیلی سریع در گوشی من پاک شده دید!اگر می بینیم جدای از شبکه ها ی اجتماعی و مسنجر ها دیگرcocبهانه ای شده برای خرید یک گوشی هوشمند،نباید تعجب کنیم.حتما این بازی هم چیزی داشته که در مغز وقلب ما نفوذ کرده.برخی هم مثل من خوش شانس هستند که درگیرش نشدند!اما واقعا موضوع عجیبی است.cocو بهتر است کلی تر بگویم تلفن های هوشمند قشر جدیدی را جامعه‌ی گیمری اضافه کردند.آن هایی که بیشتر کژوال هستند تا هاردکور.درماه از نظر کمیت مثل یک گیمر بازی نمی خریدن اما ممکن است خیلی راحت پول خود را صرف جامعه‌ی ساخته شده در کلش خود کنند.این مسئله ای روان شناختی است که تا این حد یک بازی کژوال وجمع و جور،حداقل نسبت به بازی های AAAو بزرگ کنسولی توانسته این چنین مردم را از هر فرهنگ و سنی درگیر کرده وحتی برای اولین بار مجبور به صرف هزینه کند.خیلی ها هم از این طریق توانستند درآمد کسب کنند.این باورنکردنی است که برای مردمانی چون مردمان ایران زمین یک بازی استراتژی موبایلی آنلاین بخشی از زندگی و کارشان می شود.مثل ماست در کنار چیپس،cocهم زندگی را لذت بخش تر کرده!اما به قیمتی گزاف.یک نگاه که به خودمان می کنیم،دقیق و دقیق تر،شاید متوجه نشویم که واقعا یک معتاد مجازی شده ایم.بماند بحث از شبکه های اجتماعی که خود مفصل تر از مقاله وصحبتی است.بله نیمی و شاید بیشتر ما معتاد شده ایم‌.با این تفاوت که این اعتیاد برای جامعه به ظاهر مخرب نیست و درواقع مهر تایید خود را گرفته!اما از این هم نباید گذشت که بچه های کوچک ما هم درگیر همین اعتیاد مجازی لعنتی شده اند.همه شده ایم.کلش و غیر کلش هم ندارد‌.آثارش مخرب است اما ظاهر شیک وتمیزی دارد!مهندس معتاد!دکتر معتاد!وکیل معتاد!البته cocپایه گذار این اعتیاد عصر ما نبوده اما مطمئنا در گرم کردن کانون این معتادان نقش زیادی داشته است وهر روز هم نقشش در زندگی عملی ما زیاد می شود.این درحالی است که هرروز میلیون ها دلار به جیب شرکت سوپر سل که خیلی شیک در دفتر فنلاند خود ذهن وفکر ما را که درواقع لگام یک انسان هستند،کنترل می کنند ریخته می شود.اما دلیل چیست؟چه چیز باعث این شور و هیجان در ما شده؟چرا افرادی چون جورج یاو تا مرز ورشکستگی تنها سر یک بازی رفته اند؟این گونه مسائل مسلما تنها به cocختم نمی شوند و دامنه ی گسترده تری دارند اما این تنها نگاه مجمل ما به این بازی است.نگاهی از بیرون به بازی.تاثی cocخیلی بیشتر از این هاست.پول های کلان،گیمر های دیوانه شده‌ی جاه طلب،رقابت دیوانه وار،ساخته شدن دنیاهایی با مرزهای تازه در ذهن های مخاطبان این بازی که هیچ خارج شدنی از آن نیست؛این ها خیلی وسیع تر و جالب تر از چیزی از که ما می بینیم.درحقیقت coc دنیایی دیگر برای مردم شده.دنیایی که در آن چند لحظه ای بتوانند از این دنیایشان بیرون بیایند.آن جا دیگر این کالبد جسمانی معنایی ندارد.دنیای مجازی است.همان دنیایی که می توانیم هر چیزی بشویم.هرطور که دلمان می خواهد خود را معرفی کنیم.معیار واقعیت خودمانیم نه چیز دیگری.که البته وقتی به خود بیاییم می بینیم که دنیای مجازیمان هم فرقی با دنیای واقعیمان ندارد.